MetroThessalonikis.com

gmoulkas.wordpress.com, 23.04.2013

Του Γιώργου Μούλκα

Τι θα αντικρίζουν οι επιβάτες του μετρό της Θεσσαλονίκης, όταν θα κατεβαίνουν σε βάθος 6 μέτρων κάτω από τη σύγχρονη πόλη, λίγο πριν επιβιβαστούν στον επόμενο  συρμό που θα τους μεταφέρει από τη Βενιζέλου στο Σιντριβάνι, προς τα ανατολικά, ή στο Σιδηροδρομικό Σταθμό, προς τα δυτικά;

Πώς θα μπορούσαν να αποκομίζουν τη μοναδική αίσθηση που προσφέρουν η Μέση Οδός, το μνημειακό τετράπυλο και τα άλλα βυζαντινά προκτίσματα που αποκαλύφθηκαν στη συμβολή των οδών Βενιζέλου και Εγνατίας;

Πώς θα μετακινούνται στην καρδιά της αστικής Θεσσαλονίκης του 6ου αιώνα μ.Χ., που σήμερα διασώζεται σε έκταση περίπου 1.600 τ.μ., λίγο πριν φτάσουν στο γραφείο τους ή όταν θα επιστρέφουν στο σπίτι τους;

Αγιοι και αυτοκράτορες

Πώς θα περιδιαβαίνουν το διάσημο δρόμο, που εντοπίστηκε κάτω από το σημερινό δρόμο και τον οποίο πριν από 15 αιώνες χρησιμοποιούσαν άνθρωποι και άμαξες, κάτοικοι, έμποροι, επισκέπτες, άγιοι και αυτοκράτορες;

Και πώς θα συνδυάζονται οι λειτουργίες του μεγαλύτερου δημόσιου έργου της χώρας με την καθημερινή επίσκεψη του εξέχοντος αρχαιολογικού χώρου στα σπλάγχνα της πολύβουης  πόλης;

Εκ προοιμίου προσεγγίσεις στα ζητήματα αυτά επιχειρεί να δώσει η επιστημονική ομάδα του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του ΑΠΘ, που ανέλαβε να αναπαραστήσει με εικόνες τη μία από τις δύο τεχνικές λύσεις που η ίδια προτείνει, όσον αφορά στη συνύπαρξη του μετρό και των αρχαιοτήτων.

Σε ψηφιακή ταινία (video) που ανήρτησε στο διαδίκτυο, στο δημοφιλή ιστότοπο YouTube, προσφέρει σε κάθε χρήστη τη δυνατότητα να περιηγηθεί εικονικά στο σταθμό του μετρό στη Βενιζέλου και να αποκτήσει πανοραμική και συνολική αίσθηση του χώρου, όπως αυτός θα μπορούσε να διαμορφωθεί, βάσει της αρχής της ενσωμάτωσης των ανασκαφικών ευρημάτων στο συγκοινωνιακό έργο.

Τι προβλέπεται

Σημειώνεται ότι η εν λόγω λύση της επιστημονικής ομάδας, υπό την εποπτεία του προέδρου του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών, Χρήστου Αναγνωστοπούλου, προβλέπει τη μερική μετάθεση χρήσεων και εγκαταστάσεων στο επίπεδο -2 του σταθμού και την ανάπτυξη νέων χώρων με πρόσθετες εκσκαφές εκτός του σημερινού περιγράμματος (κιβωτίου) του έργου. Η είσοδος και η έξοδος των επιβατών θα γίνεται από το επίπεδο -1, όπως προβλεπόταν αρχικώς, χωρίς διαχωρισμό των κινήσεων, και το ποσοστό διατήρησης των αρχαιοτήτων θα ανέλθει στο 75%.

Η εν λόγω λύση έχει, όπως εκτιμάται, κόστος € 2,8-3 εκατ. και χρόνο εφαρμογής περί τους 40 μήνες, επιβαρύνοντας το χρονοδιάγραμμα των εργασιών του σταθμού της Βενιζέλου κατά 9 μήνες.

Αγγελιοφόρος, 17.04.2013

Του Γιώργου Μούκα, gmoulkas.wordpress.com

Ανύπαρκτο ζήτημα για την Αττικό Μετρό ΑΕ αποτελεί η υπόθεση των αρχαιοτήτων της Βενιζέλου, καθώς όλες οι λύσεις που έχουν τεθεί στο δημόσιο διάλογο είναι εφικτές και μπορούν να εκτελεστούν, δήλωσε απόψε από τη Θεσσαλονίκη ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της κρατικής εταιρίας, Χρήστος Τσίτουρας.

Μιλώντας σε εκδήλωση που διοργάνωσε το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με αντικείμενο τη συνύπαρξη των αρχαιολογικών ευρημάτων και του υπόγειου σιδηρόδρομου στον επίμαχο σταθμό της Βενιζέλου, ο κ. Τσίτουρας είπε ότι οι λύσεις που έχουν υποδειχθεί από το ΤΕΕ/ Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας και το ΑΠΘ ανήκουν στη σφαίρα του δυνατού και μπορούν να μελετηθούν περαιτέρω, ώστε να επιλεγεί τελικώς η καλύτερη.

«Πρέπει όμως να προσέξουμε», συμπλήρωσε, «καθώς είναι ήδη υπογεγραμμένη η σύμβαση όλου του έργου, ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. Από τη σύμβαση αυτή απορρέουν συμβατικές υποχρεώσεις και περιορισμοί χρονικοί, οικονομικοί και διαχειριστικοί, όπως προβλέπει η εθνική και η ευρωπαϊκή νομοθεσία. Αυτές τις παραμέτρους δεν μπορούμε να παραβλέψουμε».

Σύμφωνα με τον κ. Τσίτουρα, η προσωρινή απόσπαση των αρχαιοτήτων πρέπει να θεωρείται δεδομένη, όσον αφορά στην απρόσκοπτη εκτέλεση του έργου, ενώ για το ζήτημα της επανατοποθέτησης και της ανάδειξης των ευρημάτων η Αττικό Μετρό ΑΕ, όπως είπε, «θα εφαρμόσει ό,τι υποδείξει το ΚΑΣ και το υπουργείο Πολιτισμού».

Ο κ. Τσίτουρας χαρακτήρισε άκρως εποικοδομητική τη δημόσια συζήτηση που διεξήχθη αργά το απόγευμα στο Κέντρο Διάδοσης Ερευνητικών Αποτελεσμάτων και κατά τη διάρκεια της οποίας παρουσιάστηκαν διεξοδικά, μέσω σχεδίων και κατόψεων, οι τέσσερις προτάσεις που συνέταξε η διεπιστημονική επιτροπή του ΑΠΘ, αποτελούμενη από τρεις ομάδες εργασίας (πολιτικοί μηχανικοί, αρχιτέκτονες, αρχαιολόγοι).

«Πλούτος για την πόλη»

«Από κει που δεν είχαμε λύσεις, τώρα έχουμε τέσσερις προτάσεις», τόνισε ο πρύτανης του ΑΠΘ, Γιάννης Μυλόπουλος, και εξήγησε πως οι κοινοί παρανομαστές όλων των λύσεων είναι δύο:

* Η συνύπαρξη του μετρό και των ευρημάτων, ώστε ο σταθμός της Βενιζέλου να αποτελέσει ζωντανό μουσείο

*   Η προσωρινή απόσπαση και η εκ νέου τοποθέτηση των αρχαιοτήτων στην ίδια θέση σε ποσοστό από 70% έως 86%, ώστε να αναδειχθεί η διαχρονία της ιστορίας της Θεσσαλονίκης.

Ο κ. Μυλόπουλος χαρακτήρισε πλούτο για τη Θεσσαλονίκη και την Πολιτεία την εξεύρεση τεσσάρων λύσεων, οι οποίες, όπως είπε, «αντιστοιχούν σε τέσσερις συλλήψεις για τη συνύπαρξη μετρό και αρχαίων με διαβάθμιση κόστους και χρόνου. Απ΄ αυτές θα μπορούσε να επιλεγεί η πιο ωφέλιμη για τη Θεσσαλονίκη, ανάλογα με τις προτεραιότητες της Πολιτείας».

Ο κ. Μυλόπουλος ανέγνωσε επίσης επιστολή του γενικού γραμματέα Δημοσίων Έργων, Στράτου Σιμόπουλου, σύμφωνα με τον οποίο «δεν υπάρχει τεχνικά βιώσιμη λύση που να επιτρέπει την κατασκευή του σταθμού της Βενιζέλου, χωρίς προηγούμενη απόσπαση και μεταφορά των αρχαίων».

«Δε θα συναινέσω…»

Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης, τόνισε, μιλώντας στην ίδια εκδήλωση: «Δε θα συναινέσω με τίποτα στη μόνιμη απομάκρυνση των αρχαιοτήτων από το σταθμό της Βενιζέλου. Θεωρώ πως υπάρχουν λύσεις συνύπαρξης και, εάν αυτές μελετηθούν περισσότερο, τότε μπορούν να βρεθούν ακόμη καλύτερες επιλογές». Σύμφωνα με τον ίδιο, «η τελική απόφαση είναι πολιτική, αν και έχει οικονομικά και τεχνικά χαρακτηριστικά».

Αίτηση θεραπείας

Ο κ. Μπουτάρης έκανε επίσης γνωστό ότι ο δήμος Θεσσαλονίκης έχει καταθέσει αίτηση θεραπείας προς τον αναπληρωτή υπουργό Πολιτισμού, Κώστα Τζαβάρα, ζητώντας απ΄ αυτόν να μην προχωρήσει στην εφαρμογή της απόφασης του ΚΑΣ, που ελήφθη στο τέλος Ιανουαρίου και η οποία αφορά στην απομάκρυνση των αρχαιοτήτων από το σταθμό του μετρό στη Βενιζέλου. Ο ίδιος είπε ότι η Αττικό Μετρό ΑΕ, το ΤΕΕ/Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας και το ΑΠΘ έχουν πλέον ορίσει εκπροσώπους τους στην επιτροπή που συνέστησε ο δήμος Θεσσαλονίκης και η οποία θα αξιολογήσει και θα ιεραρχήσει τις προτεινόμενες λύσεις. Η εν λόγω επιτροπή θα συνεδριάσει για πρώτη φορά την Πέμπτη 25 Απριλίου και λίαν συντόμως θα αποστείλει το πόρισμά της στον κ. Τζαβάρα, ζητώντας την αναπομπή του ζητήματος στο ΚΑΣ, ώστε αυτό να γνωμοδοτήσει εκ νέου.

«Να αναδειχθούν»

«Θα πρωταγωνιστήσω μαζί με το δήμαρχο και θα ζητήσουμε την προσφορότερη λύση για τα αρχαία του μετρό», τόνισε ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, Απόστολος Τζιτζικώστας, για να προσθέσει: «Τα αρχαία πρέπει να αναδειχθούν με σεβασμό στην ιστορία της πόλης και στο έργο του μετρό». Σύμφωνα με τον ίδιο, «η υπόθεση της Βενιζέλου είναι ο τελευταίος κρίκος των προβλημάτων του μετρό, το οποίο βρίσκεται στον αέρα, χωρίς να έχει σαφές χρονοδιάγραμμα».

Ακολούθως παρουσιάστηκαν από τους ειδικούς επιστήμονες οι 4 προτάσεις του ΑΠΘ, το περιεχόμενο και τις παραμέτρους των οποίων εξέθεσε ο «Αγγελιοφόρος» σε αναλυτικό δημοσίευμά του την Κυριακή 14 Απριλίου.

Αγγελιοφόρος, 14.04.2013

Του Γιώργου Μούλκα, gmoulkas.wordpress.com

Ο πολιτικός μηχανικός Χ. Αναγνωστόπουλος επεξηγεί τις 4 προτάσεις του ΑΠΘ

Τέσσερις εναλλακτικές δυνατότητες, τεχνικά εφικτές, για τη συνύπαρξη του υπόγειου σιδηροδρόμου και των βυζαντινών αρχαιοτήτων στο σταθμό της Βενιζέλου, ώστε να λυθεί ο γόρδιος δεσμός των τελευταίων 2,5 μηνών, προτείνει το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης προς την Αττικό Μετρό ΑΕ και το υπουργείο Πολιτισμού.

Σχεδόν δέκα ημέρες μετά την παρουσίαση της πρότασης του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος/Τμήματος Κεντρικής Μακεδονίας, η διεπιστημονική επιτροπή του ΑΠΘ, που συγκροτήθηκε στα τέλη Φεβρουαρίου με πρωτοβουλία του πρύτανη Γ. Μυλόπουλου, κινείται σε… παράλληλες ράγες και επικυρώνει το «εισιτήριο» για την ενσωμάτωση του αρχιτεκτονικού συνόλου της Μέσης Οδού, αλλά υπό όρους, στη σύγχρονη λειτουργία του σταθμού. Κοινός παρανομαστής των προτεινόμενων λύσεων είναι η προσωρινή απόσπαση των αποκαλυφθέντων ευρημάτων και η εκ νέου τοποθέτησή τους στην ίδια θέση σε ποσοστό από 68% έως 85%, ώστε να είναι ορατά και επισκέψιμα. Κύρια δε συνισταμένη αποτελεί η ανάδειξη της διαχρονίας της Θεσσαλονίκης στην καρδιά του πολεοδομικού ιστού της και ο συνολικός ανασχεδιασμός της περιοχής μέσω της διασύνδεσης με γειτονικά μνημεία, όπως το Μπεζεστένι και το Χαμζά Μπέη (Αλκαζάρ).

Διάφορα κριτήρια

«Η θέση μας είναι σαφής. Υπάρχει όντως δυνατότητα συνύπαρξης μετρό και αρχαίων», λέει ο Χρήστος Αναγνωστόπουλος, πρόεδρος του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του ΑΠΘ, και προσθέτει: «Οι λύσεις που προτείνουμε διαφέρουν μεταξύ τους ως προς την ευκολία κίνησης των επιβατών του μετρό και το ποσοστό των αρχαιοτήτων που θα παραμείνει ανέπαφο. Διαφοροποιούνται επίσης ως προς το κόστος και το χρόνο εφαρμογής τους. Κάθε λύση μπορεί να αξιολογηθεί με βάση διάφορα κριτήρια, όπως, για παράδειγμα, εάν επηρεάζει ή όχι το χρονοδιάγραμμα του έργου και εάν επιτυγχάνει ή όχι υψηλή λειτουργικότητα. Θεωρούμε πως πρέπει να προσφέρουμε ποικιλία λύσεων, ώστε ο υπεύθυνος του έργου να έχει στα χέρια του 3 ή 4 παραλλαγές και αναλόγως να αποφασίσει».

Η αυθεντικότητα

Πώς, όμως, μπορούν να θεωρηθούν ορθές και άρτιες οι προτεινόμενες λύσεις, όταν οι αρχαιότητες θα χάσουν σημαντικό μέρος της αυθεντικότητάς τους, καθώς θα αποσυντεθούν και στη συνέχεια θα συναρμολογηθούν και πάλι;

«Κατανοώ αυτήν την άποψη, αλλά, δυστυχώς, είναι τραβηγμένη από τα μαλλιά. Δε θα κάνουμε μία… Ντίσνεϊλαντ με αρχαιότητες στο σταθμό της Βενιζέλου. Ούτε φανταχτερές κατασκευές θα επιλέξουμε ούτε περικεφαλαίες θα στήσουμε. Εσείς θα αντικρίζετε αυτό ακριβώς που βλέπετε και σήμερα», λέει ο κ. Αναγνωστόπουλος, επικεφαλής της ομάδας των πολιτικών μηχανικών. Ο ίδιος εξηγεί: «Αν κατέβαινα το βράδυ στο σταθμό της Βενιζέλου, έβγαζα τις αρχαιότητες και το πρωί τις έβαζα και πάλι στη θέση τους, εσείς θα καταλαβαίνατε πως τις αφαίρεσα και τις επανατοποθέτησα στο ίδιο σημείο; Προφανώς, όχι!».

«Ούτε εξαπάτηση ούτε ματαιοδοξία»

Στην επισήμανση πως η αυθεντικότητα των ευρημάτων ούτως ή άλλως διαταράσσεται, είτε αυτό γίνεται αντιληπτό είτε όχι, ο κ. Αναγνωστόπουλος απαντά: «Ναι, έτσι είναι, αλλά το αισθητικό αποτέλεσμα και η αίσθηση του συνόλου θα διατηρηθούν, σύμφωνα με τις λύσεις που προτείνουμε. Οσα υποδεικνύουμε δεν αποτελούν ούτε προσπάθεια εξαπάτησης ούτε απόπειρα ματαιοδοξίας. Είναι μία ύστατη προσπάθεια να αναδείξουμε τις αρχαιότητες και να τις ”παντρέψουμε” με τις σύγχρονες ανάγκες της πόλης». Ο ίδιος παρατηρεί πως η απόσπαση των αρχαιοτήτων είναι «το τίμημα που πρέπει να πληρώσουμε, για να έρθουμε σε επαφή με το ιστορικό παρελθόν της πόλης και να αποκτήσουμε βιωματική, διαδραστική σχέση με αυτό».

Πώς εντοπίστηκαν

Πώς, όμως, σε διάστημα λίγων εβδομάδων, εντοπίστηκαν τέσσερις εναλλακτικές λύσεις, όταν η «Αττικό Μετρό ΑΕ» και η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εργων στα μέσα Φεβρουαρίου υποστήριζαν πως δεν υπάρχει «καμία ασφαλής τεχνική λύση» για την ενσωμάτωση των αρχαιοτήτων στο σταθμό; «Δεν ξέρω ποια πληροφόρηση είχαν οι διάφοροι ιθύνοντες όσον αφορά τις διαθέσιμες δυνατότητες. Δεν μπορώ να σας απαντήσω στο πώς σκέφτονταν αυτοί οι άνθρωποι», λέει ο κ. Αναγνωστόπουλος και προσθέτει: «Ρωτήστε τους για το πότε έλεγαν την αλήθεια, τότε ή τώρα. Η δική μας θέση είναι ξεκάθαρη και είναι υπέρ της συνύπαρξης».

Νέοι, ελεύθεροι χώροι

Ποια ήταν, λοιπόν, η σπίθα που έκανε τη διαφορά, όσον αφορά τον εντοπισμό διαφορετικών λύσεων; «Στο τραπέζι έπεσαν διάφορες ιδέες, όπως για παράδειγμα με τις σκάλες στο επίπεδο -1, τις οποίες τις συμμαζέψαμε λίγο κι έτσι προέκυψαν ελεύθεροι χώροι για τη διατήρηση των αρχαίων. Εγιναν συμβιβασμοί στο θέμα αυτό», λέει ο κ. Αναγνωστόπουλος.

    Δεν ήταν οικονομοτεχνικοί οι λόγοι της ιδιότυπης διαμάχης για τις αρχαιότητες στο σταθμό της Βενιζέλου

Ο ίδιος παραδέχεται πως οι επιστήμονες του ΑΠΘ και του ΤΕΕ εντόπισαν κατά τη μελέτη των σχεδίων που τους παραχώρησε η «Αττικό Μετρό ΑΕ» ελεύθερους χώρους για μελλοντική χρήση, αλλά και αχρησιμοποίητους, εφεδρικούς χώρους, που δεν ήταν μέχρι πρότινος γνωστοί και οι οποίοι μπορούν τώρα να διατεθούν υπέρ των αρχαιοτήτων. «Εγινε μεγάλη προσπάθεια από τα μέλη της επιτροπής του ΑΠΘ, για να πιέσουμε και να ”πάρουμε” αυτούς τους χώρους. Πιστεύω πως εξαρχής θεωρήθηκε ότι η μεταφορά των αρχαιοτήτων εκτός του σταθμού ήταν η πιο εύκολη, απλή και ελκυστική λύση», λέει.

Οι λόγοι της διαμάχης

Και γιατί σοβούσε επί εβδομάδες στο κοινωνικό προσκήνιο της πόλης αυτή η ιδιότυπη διαμάχη για τις αρχαιότητες, αναπαραγόμενη ακόμη και από διεθνή ΜΜΕ, όπως το BBC; «Ξέρετε πολύ καλά πως οι λόγοι δεν ήταν οικονομοτεχνικοί. Δυστυχώς, αυτές οι αντιπαραθέσεις δεν ωφελούν κανέναν και τελικώς τις ”πληρώνει” η Θεσσαλονίκη. Τώρα, πάντως, έχουμε την ευκαιρία να μετατρέψουμε το θεωρούμενο ”πρόβλημα” των αρχαίων σε συγκριτικό πλεονέκτημα για το μετρό», καταλήγει ο κ. Αναγνωστόπουλος.

Aγγελιοφόρος, 14.04.2013

Toυ Γιώργου Μούλκα, gmoulkas.wordpress.com

Τι υποστηρίζει ο Α. Μέντζος, επικεφαλής της ομάδας αρχαιολόγων του ΑΠΘ

Κοινή λογική, ψυχραιμία και πνεύμα συνεννόησης απ’ όλους όσοι ασχολούνται με τη διαχείριση των ευρημάτων στο σταθμό της Βενιζέλου ζητεί ο Αριστοτέλης Μέντζος, επικεφαλής της ομάδας αρχαιολόγων που συμμετέχει στη διεπιστημονική επιτροπή του ΑΠΘ.

«Το μετρό είναι έργο αμαρτωλό κι έχει ”κινηθεί” με διαδοχικές ατυχίες και λάθη. Eπειτα από τόσες παλινωδίες, δαπάνες και καθυστερήσεις, κρέμεται από μία κλωστή. Αυτό, βεβαίως, δεν έχει να κάνει με τα ευρήματα. Δε θα ήθελα, όμως, να χρεωθεί η κατάρρευση του σημαντικού έργου υποδομής στις αρχαιότητες», εξηγεί ο κ. Μέντζος, καθηγητής Βυζαντινής Αρχαιολογίας.

«Δεν επιμένω άλλο»

Ο ίδιος δηλώνει ότι αποσύρει από το δημόσιο διάλογο την απαίτηση που είχε θέσει εξ ονόματος των αρχαιολόγων στα μέσα Μαρτίου και σύμφωνα με την οποία «θα πρέπει να παραμείνει στη θέση του τουλάχιστον ένα μέρος του μνημείου (σ.σ. της Μέσης Οδού), χωρίς να μετακινηθεί και χωρίς να ακρωτηριαστεί σε βαθμό που θα παραβλάπτει την αναγνωρισιμότητα και τη λειτουργικότητά του».

Oπως διευκρινίζει, αυτή η απαίτηση συζητήθηκε στη διεπιστημονική επιτροπή του ΑΠΘ, αλλά δεν υπάρχει διαθέσιμη τεχνική λύση, ώστε να ικανοποιηθεί. «Δεν επιμένω άλλο», λέει, «αν και διαφωνώ με την επιλογή της απόσπασης των αρχαιοτήτων».

Αναγκαστική επιλογή

Η προσωρινή απομάκρυνση αποτελεί κοινό παρανομαστή των 4 λύσεων που υποδεικνύει το ΑΠΘ και, όπως σημειώνει ο κ. Μέντζος, «αυτήν τη στιγμή η μόνη εναλλακτική λύση, για να την αποφύγουμε, είναι η κατάργηση του σταθμού της Βενιζέλου. Δεν είμαι όμως διατεθειμένος να προτείνω κάτι τέτοιο, ενώ το ίδιο υποστηρίζουν και τα άλλα μέλη της ομάδας των αρχαιολόγων. Αρα, εκ των πραγμάτων, θα συμβιβαστώ με την απόσπαση και την επανατοποθέτηση των ευρημάτων μετά την κατασκευή του σταθμού. Είναι μία αναγκαστική επιλογή, ένας έντιμος συμβιβασμός, αν και θυσιάζεται η αυθεντικότητα».

Οι εγγυήσεις

Ποιες εγγυήσεις, όμως, μπορούν να παρασχεθούν για την ορθή επάνοδο των ευρημάτων στην αρχική τους θέση; «Σ’ αυτόν τον αναγκαίο συμβιβασμό πρέπει να ληφθούν υπόψη όλες οι παράμετροι τόσο για τη διατήρηση των αρχαιοτήτων στο μέγιστο βαθμό, όσο και για την επιβίωση του έργου», λέει ο κ. Μέντζος.

    Ζητούμε την εκ των υστέρων τοποθέτηση των ευρημάτων στην ίδια θέση, με τον ίδιο συσχετισμό και τις ίδιες συντεταγμένες

Μα, η σχετική απόφαση του ΚΑΣ δεν προσφέρει τις αναγκαίες εγγυήσεις; «Οχι», λέει ο κ. Μέντζος. «Η απόφαση του ΚΑΣ δεν καλύπτει τις ελάχιστες απαιτήσεις που έθεσε το ΑΠΘ. Εμείς ζητούμε την εκ των υστέρων τοποθέτηση των ευρημάτων στην ίδια θέση, με τον ίδιο συσχετισμό και τις ίδιες συντεταγμένες. Ωστόσο, το ΚΑΣ έχει αφήσει το ζήτημα αυτό ανοιχτό, κάνοντας λόγο για το στρατόπεδο Παύλου Μελά ή όπου αλλού. Πού αλλού, όμως; Σε άλλο σημείο; Σε άλλη περιοχή; Ή σε άλλη πόλη;».

«Να συνταχθεί μελέτη»

Για το λόγο αυτόν, ο κ. Μέντζος θεωρεί επιβεβλημένο να συνταχθεί μελέτη επανατοποθέτησης και ανάδειξης των ευρημάτων, τόσο αυτών που ήδη αποκαλύφθηκαν, όσο και αυτών που θα εντοπιστούν στα υποκείμενα στρώματα. «Με τον τρόπο αυτό θα προσπαθήσουμε να μειώσουμε τους κινδύνους και τις δυσμενείς συνέπειες. Η απόσπαση των αρχαιοτήτων αποτελεί εκ των πραγμάτων καταστροφή. Τουλάχιστον, ας φροντίσουμε να γίνει επιμελής επανατοποθέτηση, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι απώλειες», καταλήγει ο κ. Μέντζος.