Ο σταθμός «Βενιζέλου» θα συνδεθεί αργότερα με το δίκτυο
Καθημερινή, 30.12.2015
Του Γιώργου Λαλιού
Οι αρχαιολογικές ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στο κέντρο της Θεσσαλονίκης ήταν ταυτόχρονα δώρο και κατάρα για την πόλη. Δώρο, γιατί αποκάλυψαν μια ολόκληρη πόλη κάτω από την πόλη, χαρίζοντας μοναδικά ευρήματα που προσέθεσαν πολύτιμη επιστημονική γνώση για την ιστορία της Θεσσαλονίκης. Κατάρα, γιατί οδήγησαν στον χρονικό εκτροχιασμό του έργου.
Πολλά μπορούν να γραφτούν για τα λάθη που έγιναν στον σχεδιασμό του έργου, όσον αφορά και τις αρχαιολογικές εργασίες. Μπορεί η αρχική σύμβαση να προστάτευε το Δημόσιο, προβλέποντας ότι ο ανάδοχος δεν δικαιούται να ζητήσει αποζημίωση όσο κι αν κρατήσουν οι ανασκαφές (ήταν άλλωστε αυτονόητο ότι, ειδικά στο τμήμα του Μετρό που ακολουθεί την Εγνατία, η αρχαιολογική σκαπάνη θα έφερνε στο φως τη Μέση Οδό, στις διάφορες φάσεις της). Κανείς όμως δεν υπολόγιζε ότι οι εργασίες θα κρατήσουν… μια δεκαετία και θα τινάξουν στον αέρα το χρονοδιάγραμμα του έργου. Χαρακτηριστικό είναι ότι όλοι οι διευθυντές του έργου (εκ μέρους της Αττικό Μετρό, δηλαδή του Δημοσίου) υποστήριζαν -άλλοτε δημόσια και άλλοτε σε άτυπες ενημερώσεις για το έργο- ότι οι αρχαιολογικές εργασίες εκτελούνταν με ακραία αργούς, ακόμα και για το Δημόσιο, ρυθμούς.
Με το προσωρινό χρονοδιάγραμμα εργασιών, που θα καταστεί οριστικό τον Απρίλιο, ξεκινούν και πάλι οι εργασίες για την ολοκλήρωση της βασικής γραμμής του μετρό της Θεσσαλονίκης. Ο χρόνος είναι λιγοστός, καθώς απομένουν μόλις 4 χρόνια μέχρι την ολοκλήρωση του νέου ΕΣΠΑ (στο οποίο συνεχίζεται κατ’ εξαίρεσιν η χρηματοδότηση του έργου), όταν στη βασική γραμμή του μετρό έχουν ολοκληρωθεί το 81% των μελετών, το 77% των σηράγγων και το 60% των έργων πολιτικού μηχανικού – εν συνόλω, μόλις το 38% του έργου.
Καθυστερήσεις, παλινωδίες, επαναλαμβανόμενα λάθη, δεκάδες φαρμακερές επιστολές και πολύ παρασκήνιο χαρακτήρισαν ως έργο το Μετρό της Θεσσαλονίκης. Κοινός τόπος θεωρείται πλέον ότι το έργο δεν είχε μελετηθεί επαρκώς και δημοπρατήθηκε εσπευσμένα για πολιτικούς λόγους, με αποτέλεσμα να ανακύψουν από τα πρώτα χρόνια πολλά και δυσεπίλυτα προβλήματα: από τη (συνήθη) υποεκτίμηση της διάρκειας των απαλλοτριώσεων και των αρχαιολογικών ανασκαφών, μέχρι τη χωροθέτηση σταθμού μέσα σε ρέμα. Οι παράγοντες αυτοί, σε συνδυασμό με την επιλογή μιας κοινοπραξίας της οποίας ο βασικός εργολάβος δεν είχε ποτέ κατασκευάσει τόσο μεγάλο έργο -και αργότερα, αφού ανέλαβε πλήθος έργων, χρεοκόπησε- οδήγησαν σταδιακά στη σημερινή κατάσταση. Ας δούμε συνοπτικά τους βασικούς σταθμούς στην υπόθεση του Μετρό της Θεσσαλονίκης.
Πριν από 2,5 χρόνια, οι δύο μετροπόντικες που κατασκευάζουν τις σήραγγες στο Μετρό Θεσσαλονίκης σταμάτησαν. Πριν από ένα έτος «πάγωσαν» και οι τελευταίες κατασκευαστικές εργασίες, αφήνοντας την πόλη «ορθάνοιχτη», γεμάτη παραπετάσματα από λαμαρίνες. Ηταν η κατάληξη μιας μακράς διαμάχης ανάμεσα στην κατασκευαστική κοινοπραξία και την Αττικό Μετρό με επίκεντρο τις καθυστερήσεις για τις αρχαιότητες, η οποία σημαδεύτηκε από τη χρεοκοπία του Ελληνα μετόχου στην κοινοπραξία, της εταιρείας ΑΕΓΕΚ.
Ο Χρ. Σπίρτζης ανακοίνωσε ότι μπαίνει σε τροχιά υλοποίησης το πρώτο δεκαήμερο του Ιανουαρίου το «παγωμένο» από καιρό μετρό, καθώς και ο διάδρομος προσαπογειώσεων του αεροδρομίου, ενώ προσπαθεί να βάλει τάξη στον κρατικοδίαιτο πλην ιδιωτικό ΟΑΣΘ
Προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι η αντιμετώπιση της ανεργίας και η εφαρμογή των κοινωνικών της πολιτικών μέσω της επανεκκίνησης των μεγάλων έργων που παρέμεναν “κολλημένα” τα τελευταία χρόνια, είπε ο υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Χρήστος Σπίρτζης, ο οποίος ανακοίνωσε ότι από το νέο έτος ξεκινούν και πάλι οι εργασίες στο μετρό της Θεσσαλονίκης.
Εορταστικός μποναμάς θα είναι για τη Θεσσαλονίκη η συμφωνία επανεκκίνησης της βασικής γραμμής του Μετρό, δήλωσε στη Voria.gr o πρόεδρος της «ΑΚΤΩΡ», Δημήτρης Κούτρας, επιβεβαιώνοντας έτσι τη πρόσφατη δέσμευση του υπ. Υποδομών Χρ. Σπίρτζη ότι η διαπραγμάτευση μεταξύ αναδόχου και υπουργείου κοντεύει να ολοκληρωθεί.
