Καμπανάκι για το εργο
Τα Νέα, 07.09.2012
Της Φωτεινής Στεφανοπούλου
Στην κόψη του ξυραφιού βρίσκεται για ακόμη μία φορά η κατασκευή του Μετρό Θεσσαλονίκης. Με υπόμνημά της προς την Αττικό Μετρό η ανάδοχος κοινοπραξία κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ότι οι σημαντικές καθυστερήσεις, που οφείλονται κυρίως στις αρχαιολογικές ανασκαφές και μετρούν ήδη σχεδόν έξι χρόνια, και τα συνεπακόλουθα οικονομικά βάρη που η ίδια επωμίζεται μπορεί να οδηγήσουν σε διακοπή του έργου και μάλιστα πολύ σύντομα.
Λίγες ημέρες προτού εκπνεύσει η αρχική συμβατική προθεσμία έχει εκτελεστεί μόνο το 24% των εργασιών, ενώ συνεχώς προκύπτουν νέα εμπόδια, τα οποία ανατρέπουν διαρκώς τον προγραμματισμό, μεταθέτοντας την ολοκλήρωση του έργου κατά αρκετά χρόνια. Σύμφωνα με τους εκπροσώπους της κοινοπραξίας, οι βασικές αιτίες καθυστερήσεων είναι «αφενός οι απρόβλεπτης έκτασης και διάρκειας αρχαιολογικές έρευνες και αφετέρου οι καθυστέρηση στις απαλλοτριώσεις, ορισμένες από τις οποίες ακόμη εκκρεμούν». Και οι καθυστερήσεις αυτές, που δεν οφείλονται στον ανάδοχο, έχουν ως αποτέλεσμα να ζημιώνεται η κοινοπραξία με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.
Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι οι αρχαιολογικές ανασκαφές στους κεντρικούς σταθμούς, που είχαν εκτιμώμενη διάρκεια οκτώ με δέκα μήνες για τον καθένα, διαρκούν ήδη σχεδόν έξι χρόνια. Η δε εκτίμηση δαπανών, που αρχικά ανερχόταν σε 15 εκατ. ευρώ, πλέον φτάνει τα 90 εκατ. ευρώ.
Παράλληλα, εκκρεμούν ακόμη οι απαλλοτριώσεις στη διακλάδωση Πατρικίου, στον σταθμό Βούλγαρη, στον σταθμό και στη διακλάδωση Νέας Ελβετίας και σε τμήμα από τη Νέα Ελβετία προς το Αμαξοστάσιο, ενώ δεν έχει παραληφθεί ο σταθμός Παπάφη και μεγάλο τμήμα του Αμαξοστασίου.
Στην περίπτωση που τελικά η κοινοπραξία δεν μπορεί να ανταποκριθεί, η Αττικό Μετρό έχει δικαίωμα να κηρύξει σε διάστημα 2-3 μηνών έκπτωτο τον εργολάβο και στην συνέχεια μπορεί είτε να επαναδημοπρατήσει το έργο είτε να το αναθέσει στην επόμενη εταιρεία που είχε συμμετάσχει στον διαγωνισμό.
Η έκθεση της κοινοπραξίας φέρνει για μια ακόμη φορά στην επιφάνεια τον στρεβλό – κατά τους ειδικούς – τρόπο με τον οποίο δημοπρατήθηκε το έργο, που αποτέλεσε και τη βασική πηγή προβλημάτων. Το έργο δημοπρατήθηκε με τη μέθοδο της μελέτης-κατασκευής, πράγμα που πρακτικά σημαίνει ότι σχεδιάζεται κατά τη διάρκεια της κατασκευής. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να παρουσιαστούν σοβαρές εμπλοκές, όπως το ότι ο σταθμός της Βούλγαρη χωροθετήθηκε πάνω σε σεισμικό ρήγμα και ο σταθμός Νέας Ελβετίας πάνω σε ρέμα, ο σταθμός της Ανάληψης σχεδιάστηκε κάτω από τα μπαλκόνια της οδού Δελφών, όπου δεν μπορούν να δουλέψουν γεωτρύπανα, ενώ δεν προηγήθηκαν οι απαλλοτριώσεις ούτε λύθηκε το ζήτημα παραχώρησης έκτασης από το Παπάφειο.