Στην «Τρύπα του Κούβελα» το Μετρό Θεσσαλονίκης
Ελευθεροτυπία, 13.02.2013
Του Σάκη Αποστολάκη
Στην «Τρύπα του Κούβελα» σκόνταψε το Μετρό Θεσσαλονίκης και πέφτει όλο και πιο μέσα. Κάθε εμπόδιο που συναντά το έργο του στο διάβα του είναι αποτέλεσμα του κακού σχεδιασμού και της αρχικής χάραξης.
«Εκ του αποτελέσματος βλέπουμε ότι δεν ήταν η καλύτερη λύση να περάσει ο "Μετροπόντικας" από την Εγνατία», είπε χθες ο πρόεδρος της «Αττικό Μετρό Α.Ε.», Χρήστος Τσίτουρας. «Ηταν γνωστό ότι θα βρεθούν αρχαιότητες, αλλά όταν αποφασίστηκε η χάραξη, το '90, επιλέχτηκε αυτή η διαδρομή, γιατί υπήρχε ήδη ένα μεγάλο τμήμα ανοιγμένο από παλαιότερη δημοτική αρχή, το οποίο συμπεριελήφθη στο νέο έργο», πρόσθεσε.
«Ηταν ένα ημιθανές έργο, το οποίο το βάλαμε στην εντατική και κάθε εμπόδιο θα σημαίνει την ταφόπλακά του», δήλωσε στη συνέχεια ο γενικός γραμματέας Δημόσιων Εργων, Στράτος Σιμόπουλος. «Σέβομαι τις αρχαιότητες, αλλά δεν υπάρχει τρόπος να ενσωματωθούν στο σταθμό Βενιζέλου ή να μετακινηθεί ο σταθμός χωρίς αυτό να σημάνει κόστος σε χρόνο και χρήμα», πρόσθεσε. Υπογράμμισε, επίσης, ότι η απόφαση του ΚΑΣ για τη μετακίνηση των αρχαιοτήτων ελήφθη με 17 ψήφους υπέρ και 0 κατά, τη στιγμή που στη σύνθεση του συμβουλίου συμμετέχει και εκπρόσωπος των αρχαιολόγων.
Ο Χρ. Τσίτουρας παρουσίασε μελέτες επιπτώσεων για όλα τα ενδεχόμενα, σημειώνοντας ότι δεν είναι δυνατόν να έρχονται αρχαιολόγοι και να προτείνουν λύσεις ανέφικτες, τη στιγμή που ομάδες 160 ειδικών της «Αττικό Μετρό» έχουν ψάξει και αναλύσει όλες τις λύσεις.
Πεπεισμένος ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος διάσωσης, δήλωσε ο καθηγητής Αρχαιολογίας του ΑΠΘ και σύμβουλος της «Αττικό Μετρό», Μιχάλης Τιβέριος. «Εχω χάσει τον ύπνο μου με τα αρχαία της Βενιζέλου. Θα ήθελα να παραμείνουν και να εκτεθούν εκεί, αλλά δεν γίνεται. Μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για βυζαντινές αρχαιότητες. Από κάτω υπάρχουν και ελληνιστικές. Πώς θα διασωθούν όλα τα στρώματα μαζί σε ένα σταθμό, χωρίς τεράστιο κόστος;» αναρωτήθηκε.
Σύμφωνα με τις μελέτες που παρουσιάστηκαν, ενδεχόμενη κατάργηση του σταθμού Βενιζέλου σημαίνει υπέρβαση μέγιστης χωρητικότητας συρμών και αποβάθρας στους σταθμούς Δημοκρατίας και Αγ. Σοφίας κατά τις ώρες αιχμής. Παραπάνω χρόνο μετακίνησης επιβατών, άρα μειωμένο επίπεδο εξυπηρέτησης και χαμηλή αξιοπιστία του μέσου συνολικά. Αυξημένο χρόνο εκκένωσης των σταθμών Δημοκρατίας και Αγ. Σοφίας, σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης και μάλιστα σε μη αποδεκτά επίπεδα. Σημαντική επιβάρυνση του οδικού δικτύου πέριξ των σταθμών Δημοκρατίας και Αγ. Σοφίας. Καμία δυνατότητα κατάργησης λεωφορειακών γραμμών στον άξονα της οδού Βενιζέλου, αυξημένο φόρτο οχημάτων και καθυστερήσεις στους κόμβους της οδού Βενιζέλου. Αυξημένες εκπομπές ρύπων, σημαντική όχληση, μείωση της αξίας των ακινήτων, μειωμένη μελλοντική προσβασιμότητα στις εμπορικές επιχειρήσεις της περιοχής, περιορισμένη εξυπηρέτηση του κέντρου της πόλης, μείωση ελκυστικότητας του κέντρου, περιορισμό της αναμενόμενης επιβατικής κίνησης, μείωση των αναμενόμενων εσόδων, διακύβευση της βιωσιμότητας της λειτουργίας του Μετρό, συνολικά.
Κατάργηση του σταθμού Βενιζέλου θα σημάνει για το ίδιο το Μετρό επιπτώσεις σε ευρύ φάσμα μελετών του έργου, τοπικά και σε όλο το σύστημα. Τροποποιήσεις σε ήδη κατασκευασμένα τμήματα του έργου, κατασκευή πρόσθετων έργων στο τμήμα Δημοκρατίας – Αγ. Σοφίας, σημαντική περαιτέρω καθυστέρηση στο χρονοδιάγραμμα (της τάξης των 2-3 ετών), σημαντική αύξηση του κόστους του έργου, της τάξης των αρκετών δεκάδων εκατ. ευρώ, με ορατό τον κίνδυνο καταγγελίας της σύμβασης και αποχώρησης των εταιρειών της αναδόχου κοινοπραξίας και οριστικό σταμάτημα του έργου με εφιαλτικές συνέπειες.
Στην περίπτωση ανασχεδιασμού των δύο σταθμών Αγίας Σοφίας και Δημοκρατίας θα απαιτηθεί ριζικός αρχιτεκτονικός, στατικός και ηλεκτρομηχανολογικός ανασχεδιασμός των δύο σταθμών για την ενσωμάτωση σε αυτούς των συστημάτων / λειτουργιών από το σταθμό Βενιζέλου που θα καταργηθούν.
Θα απαιτηθεί κατασκευή νέου φρέατος αερισμού και εκκένωσης επιβατών σε έκτακτη ανάγκη στο μεσοδιάστημα Δημοκρατίας – Αγίας Σοφίας. Δηλαδή, εύρεση νέου χώρου, νέες μελέτες, νέες περιβαλλοντικές εγκρίσεις, νέες αρχαιολογικές έρευνες και τελικά νέες κατασκευές μετά την ολοκλήρωση των παραπάνω.