Οι συμπληγάδες του μετρό
Της Ντόνιας Κανιτσάκη
Σε κεντρικό σημείο της Θεσσαλονίκης, όπου έχει αναπτυχθεί εργοτάξιο του μετρό και εκτελούνται εργασίες, υπάρχει ένα περίπτερο το οποίο πρέπει να μετακινηθεί για να συνεχιστεί το έργο. Οι σχετικές προβλέψεις έγιναν εγκαίρως και υπάρχει νομαρχιακή απόφαση, από το 2006, για τη μετακίνηση του περιπτέρου σε κοντινό σημείο.
Οι ιθύνοντες της «Μετρό Θεσσαλονίκης – Αττικό Μετρό ΑΕ» δε θέλησαν να μετακινήσουν τον ιδιοκτήτη του περιπτέρου από τότε, παρόλο που μπορούσαν, προκειμένου να μην τον ταλαιπωρήσουν σε μια περίοδο που δεν ήταν αναγκαίο αφού δεν επρόκειτο, τότε, να εκτελεστούν εργασίες στο σημείο.
Εφτασε, όμως, το πλήρωμα του χρόνου και το περίπτερο πρέπει να φύγει για την προκαθορισμένη θέση. Πήγαν, λοιπόν, όπως προβλέπεται σε αυτές τις περιπτώσεις τα συνεργεία, για να κάνουν τη μετακίνηση, αλλά δεν κατάφεραν να κάνουν τη δουλειά τους. Τι τους εμπόδισε; Ο ψιλικατζής της γειτονιάς, ο οποίος διατείνεται ότι ο περιπτεράς θα του κόψει τη δουλειά, αφού και οι δυο πουλούν τσιγάρα! Πού βρίσκεται σήμερα το θέμα; Στο Συνήγορο του Πολίτη στον οποίο προσέφυγε ο ψιλικατζής!
Αυτοσχεδιάζουμε
«Τα προβλήματα που βρίσκει στο διάβα του το μετρό είναι πολλά και αρκετές φορές αναγκαζόμαστε να αυτοσχεδιάσουμε για να δώσουμε λύσεις όσο το δυνατόν πιο γρήγορα», αναφέρει ο διευθυντής της διευθύνουσας υπηρεσίας μετρό Θεσσαλονίκης της «Αττικό Μετρό ΑΕ», Ευάγγελος Γαλούσης.
«Τα αρχαιολογικά ευρήματα σταματούν από καιρού εις καιρόν το έργο και εμείς προσαρμοζόμαστε και αλλάζουμε το πρόγραμμα των εργασιών μας. Κι αν τα αρχαιολογικά ζητήματα είναι λίγο ώς πολύ αναμενόμενα, υπάρχουν κι έκτακτες καταστάσεις, τις οποίες κανείς δεν μπορεί να προβλέψει. Ετσι, μια δυνατή νεροποντή μπορεί να γεμίσει με νερό το σκάμμα και να μας πάει πίσω», σημειώνει ο κ. Γαλούσης.
Ενας ακόμη παράγοντας καθυστέρησης, ο οποίος όμως έχει προβλεφτεί στο αρχικό πλάνο των εργασιών, έχει να κάνει με την παράδοση των χώρων όπου πρέπει να δουλέψουν τα συνεργεία. «Για να μας παραδοθεί ένας χώρος πρέπει να προηγηθούν οι σχετικές διαδικασίες που προβλέπει ο νόμος, οι οποίες, συνήθως, απαιτούν δικαστικές αποφάσεις. Αλλες φορές ο ανάδοχος προσπαθεί να εντοπίσει τον ιδιοκτήτη ενός χώρου, κάτι όμως που δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση», εξηγεί ο κ. Γαλούσης.
Ο ίδιος αναφέρεται και σε ένα βουλκανιζατέρ, το οποίο, με βάση τον προγραμματισμό των εργασιών, έπρεπε να έχει κλείσει εδώ και δύο μήνες. «Προσπαθούμε να εξυπηρετήσουμε τον ιδιοκτήτη του και δουλεύουμε εκεί, σε τρεις βάρδιες, τα Σαββατοκύριακα. Πρόβλημα υπάρχει και με την τροφοδοσία σούπερ μάρκετ, καθώς τα φορτηγά δε θα μπορούν, για κάποιους μήνες να προσεγγίζουν στην είσοδό του. Το νομικό μας τμήμα ψάχνει για λύσεις», επισημαίνει ο κ. Γαλούσης.
Τα δίκτυα
Τα δίκτυα των οργανισμών κοινής ωφελείας, που μετακινούνται λόγω μετρό, αποτελούν, από μόνα τους, ένα… μεγάλο κεφάλαιο. Κι αυτό καθώς υπάρχουν μη καταγεγραμμένα δίκτυα, τα οποία χρονολογούνται από τη μουσουλμανική περίοδο(!), αλλά και καλώδια τα οποία δεν μπορεί ούτε να αγγίξει κάποιος αφού, λόγω παλαιότητας, διαλύονται.
«Συνοδοιπόρος» του μετρό είναι ο παντορροϊκός (και αποχέτευσης και όμβριων υδάτων) αγωγός της ΕΥΑΘ, με τον οποίο το υπόγειο μέσο σε σταθερή τροχιά έχει… τακτικές συναντήσεις. Οι μετατοπίσεις του συγκεκριμένου αγωγού είναι συνεχείς, καθώς, στην ουσία, το μετρό ακολουθεί την όδευσή του -αλλά και σχεδόν όλων των αγωγών, τόσο της ύδρευσης όσο και της αποχέτευσης-, κάτι το οποίο θεωρείται απολύτως λογικό. Κι αυτό διότι οι αγωγοί, όπως άλλωστε και το μετρό, διασχίζουν το κέντρο της πόλης. Σε μια τόσο πυκνοδομημένη περιοχή, η όδευση δε θα μπορούσε παρά να περνάει από τον κεντρικότερο και φαρδύτερο δρόμο. Για την επιτυχή μετατόπισή του απαιτούνται εργασίες αντιστήριξης, αλλά και η διάνοιξη σκαμμάτων, εργασίες δύσκολες, οι οποίες απαιτούν λεπτούς χειρισμούς προκειμένου να μη δημιουργηθούν προβλήματα στη λειτουργία της πόλης.
«Το πιο δύσκολο, ωστόσο, είναι ότι τα συνεργεία κατασκευής του μετρό πολλές φορές καλούνται να… μαντέψουν, αν στο σημείο όπου εργάζονται βρίσκονται κρυμμένοι αγωγοί ή καλώδια. Κι αυτό επειδή η χαρτογράφηση των δικτύων πολλές φορές είναι ανύπαρκτη, καθώς περίπου πριν από 100 χρόνια -οπότε και τοποθετήθηκαν κάποιοι αγωγοί- δεν υπήρχε η σχετική τεχνογνωσία», σημειώνει ο κ. Γαλούσης.
Ο ίδιος, καταλήγοντας, υπογραμμίζει ότι ευτυχώς τέτοιου είδους προβλήματα δεν υπάρχουν με το φυσικό αέριο, το οποίο έχει ένα νέο, σύγχρονο δίκτυο, πλήρως καταγεγραμμένο.
