Μήπως να σταματήσει το μετρό;
Μακεδονία, 26.03.2013
Του Δημήτρη Παπάζογλου, πολιτικού μηχανικού
Κάπως έτσι νιώθει κανείς όταν σκέφτεται την πολύπαθη ιστορία του μετρό της Θεσσαλονίκης. Από το 1986 που ετέθη με ένταση το θέμα από τον τότε υποψήφιο δήμαρχο Σωτήρη Κούβελα μέχρι σήμερα πέρασαν 27 χρόνια και ο απολογισμός είναι τραγικός.
Συζητήσεις και πολιτικοί καβγάδες την πρώτη περίοδο γιατί κάποιοι έκτιζαν πολιτική καριέρα με συνθήματα και τριτοκοσμικές ενέργειες του τύπου «Tο FM 100 κατασκευάζει μετρό». Αλλεπάλληλοι και ατελέσφοροι διαγωνισμοί για περίπου 15 χρόνια. Επιτέλους, ένας διαγωνισμός με θετικό αποτέλεσμα πριν από 10 χρόνια, που μας έδωσε ελπίδες ότι η περιπέτεια τελειώνει. Έναρξη κατασκευής με χρονοδιάγραμμα σύμβασης το 2012 να λειτουργήσει το μετρό κανονικά, δηλαδή με σταθμούς, βαγόνια και επιβάτες. Σήμερα κανείς δεν είναι σε θέση να πει και να γίνει πιστευτός ότι το έργο θα τελειώσει στα προσεχή 5 έως 6 χρόνια. Τώρα μάλιστα που η τύχη του έργου εξαρτάται και από τους αρχαιολόγους, βάλε 10 χρόνια και να δούμε.
Η πόλη όλα αυτά τα χρόνια πόνεσε. Η κυκλοφορία στραγγαλίστηκε έξι χρόνια με τη δημοτική αθλιότητα, γνωστή ως «η τρύπα του Κούβελα» στη Νέα Εγνατία και άλλα επτά με τα σημερινά εργοτάξια. Επαγγελματίες καταστράφηκαν γιατί είχαν την ατυχία να γειτνιάζουν με τους υπό κατασκευή σταθμούς. Ξοδεύτηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια και η πρόοδος του πραγματικού έργου, όχι της αρχαιολογίας, είναι ελάχιστη.
Ας είμαστε λοιπόν ρεαλιστές. Η ανικανότητα της διοίκησης διαχρονικά, η ανευθυνότητα του πολιτικού προσωπικού, ιδιαίτερα του τοπικού, το ανεξέλεγκτο των αρχαιολογικών υπηρεσιών σε συνδυασμό με την οικονομική ασφυξία της χώρας καθιστούν αβέβαιη την ολοκλήρωση του έργου, αλλά απολύτως βέβαιη την ταλαιπωρία της πόλης και των κρατικών ταμείων.
Μήπως τελικά η πόλη πρέπει να ξαναδεί το ζήτημα; Να εκτιμήσει τα νέα δεδομένα των μετακινήσεων που μειώνονται ραγδαία και λόγω των νέων τεχνολογιών και των αλλαγών που επιφέρουν στην άσκηση των επαγγελμάτων, και της οικονομικής κρίσης φυσικά, και να απαιτήσει τη διακοπή του έργου; Μήπως όταν και αν αποκτήσουμε μετρό η δαπάνη λειτουργίας του θα είναι δυσβάσταχτη, γιατί δεν θα έχει επιβάτες; Διακοπή του έργου, κλείσιμο των εργοταξίων, αποκατάσταση της κυκλοφορίας ή πολύχρονη ταλαιπωρία και περαιτέρω αφαίμαξη πόρων με αβέβαιη έκβαση και καθόλου προφανή ωφέλεια για την πόλη μας;
Το δίλημμα έχει τεθεί από μόνο του.
