Η μπάλα στην κερκίδα
Πρόκειται για την κλασική ελληνική συνταγή κυβερνητικού management. Διάχυση ευθύνης ώστε να μην υπάρχει υπεύθυνος που να τη χρεωθεί, κάποιος ρόλος στα τοπικά παραρτήματα των υπουργείων και φυσικά αντίσταση των υπουργών στην αποκέντρωση που η δική τους κυβέρνηση θεσμοθέτησε με τον «Καλλικράτη».
Είχα μέχρι τώρα την εντύπωση ότι αποτελεσματική είναι μια Διοίκηση όταν δεν εμπλέκει πολλούς σε κάθε αντικείμενο. Φαίνεται όμως ότι οι αρμόδιοι υπουργοί γνωρίζουν κάτι περισσότερο και προσπαθούν να στείλουν «την μπάλα στην κερκίδα».
Λεφτά για νέα απαραίτητα έργα κλίμακας στη Θεσσαλονίκη δεν υπάρχουν και είναι ερωτηματικό αν λόγω υπερβολικών καθυστερήσεων έργα όπως το μετρό θα έχουν τους πόρους να ολοκληρωθούν. Ωστόσο διαγκωνίζονται κάθε τόσο υπουργοί και υφυπουργοί για το μακρινό μέλλον της «συμπρωτεύουσας». Νέο ρυθμιστικό σχέδιο, master plans, μεγάλες ζεύξεις, ξανά καραβάκια στην παραλία, τραμ και άλλα ονειρικά.
Από τα δύο μεγάλα έργα στην πόλη, αυτό της παλιάς παραλίας βούλιαξε στη θάλασσα παίρνοντας στον πάτο τουλάχιστον 100 εκατομμύρια ευρώ και το μετρό έχει τόσες καθυστερήσεις και τις υπερβάσεις κόστους που τις ακολουθούν που δεν επιτρέπουν καμία αισιοδοξία. Και είναι γνωστό ότι η συζήτηση, ο προγραμματισμός, οι μελέτες και οι δημοπρατήσεις κάλυψαν μια περίοδο άνω των 20 ετών.
Προκύπτει λοιπόν ως εύκολη λύση να εκτονώνεται η δυσαρέσκεια των πολιτών με μακρινά οράματα και να καλύπτονται οι ανεπάρκειες της κρατικής μηχανής με ανασύνθεση των οργάνων, μεταφορές αρμοδιοτήτων, συντονιστικές επιτροπές κ.ά.
Είναι καιρός τα κυβερνητικά στελέχη να κατανοήσουν δύο πράγματα: ότι προέχει η άμεση χρηματοδότηση έργων ώστε εκτός των άλλων να μειωθεί η ένταση της κρίσης στις κατασκευές, ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη, και ότι τα προβλήματα προγραμματισμού και υλοποίησης των έργων δε λύνονται με πολυάριθμες συντονιστικές επιτροπές αλλά με αποκέντρωση, έλεγχο και καταλογισμό ευθυνών.
*Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ είναι πολιτικός μηχανικός
