Η άποψη του Μητροπολίτη Άνθιμου για την περίπτωση του σταθμού στο Παπάφειο Ίδρυμα
Εγώ υπέγραψα και συναποφάσισα με τον εκπρόσωπο του Μετρό, τον τότε Διευθύνων Συμβούλου κ. Σιδέρη, ότι παραχωρούμε τα κομμάτια που ήταν απαραίτητα στην «Αττικό Μετρό» για να γίνει η στάση εκεί και να περάσει το Μετρό, συγκεκριμένα στις 9 Μαΐου 2008. Αυτό έγινε υπό προϋποθέσεις. Τα τμήματα που παραχωρούμε είναι τρία. Το ένα έχει σκαφτεί και θα γίνει η στάση του Μετρό και το οποίο ουσιαστικά το αγοράζει η «Αττικό Μετρό» με αποζημίωση όπου έχει βγει και απόφαση δικαστηρίου και η ίδια η Μετρό έχει κάνει έφεση για το αποτέλεσμα του αντιτίμου του τμήματος αυτού. Το δεύτερο κομμάτι το οποίο είναι 2246τ.μ. από τη συνολική έκταση, συναινούμε ώστε με την απαλλοτρίωση να συσταθεί «δουλεία εφ’ όρου ύπαρξης του σταθμού Παπάφειου» με αποζημίωση και αν δεν συμφωνήσουμε το δικαστήριο ας αποφασίσει τι πρέπει να κάνουμε. Το τρίτο κομμάτι 3154τ.μ. το ζητούν να βάλουν τα εργαλεία τους και τα αυτοκίνητα τους και είπαμε να το παραχωρήσουμε και αυτό όχι κατά κυριότητα αφού όταν τελειώσει το έργο θα το πάρουμε ξανά. Σε ότι αφορά το πρώτο κομμάτι η υπόθεση είναι στο δικαστήριο και περιμένουμε την απόφαση να δούμε τι θα γίνει και να συμφωνήσουμε τι θα γίνει και με το δεύτερο κομμάτι. Πάνω σε αυτή την υπόθεση ήρθε μια απόφαση της υπουργού κ. Ξενογιαννοκοπούλου που έλεγε ότι στα ΝΠΔΔ η περιουσία ανήκει στο δημόσιο και την παίρνει η υπηρεσία της Προνοίας, η οποία δίνει εντολή στη Μετρό να πάει σκάψει θεωρώντας ότι τα κτήματα είναι δικά της. Ποιά είναι δικά τους; Τα κληροδοτήματα εξαιρούνται από τον νόμο. Και προκείμενου να μπορέσουμε να το προστατεύσουμε και υποχρεωμένος εγώ από το νόμο, εν γνώσει μου ότι πλέον παίρνω μια απόφαση δύσκολη, έκανα την προσφυγή στο ΣτΕ και ας αποφανθεί το δικαστήριο αν πράγματι η περιουσία του Παπαφείου, που είναι ένα γνωστό κληροδότημα, μπορεί να περιέλθει και να την πάρει το δημόσιο. Ενώ στους ιδιώτες σπεύδουν κατευθείαν να πληρώσουν το αντίτιμο για να περάσει το Μετρό, όταν φθάνουμε σε ορφανοτροφείο της Εκκλησίας κοιτάμε πως θα ξεφύγουμε για να μην πληρώσουμε τίποτα και ας μην έχουμε εμείς χρήματα αυτή τη στιγμή να καλύψουμε τοις ανάγκες των 50 ορφανών που έχουμε. Αυτή είναι η αλήθεια. Εγώ συνυπέγραψα με την Μετρό για τη ρύθμιση του ζητήματος και την «χάλασαν» οι υπηρεσίες του δημοσίου. Υπήρξε περίοδος όπου το Μετρό λόγο των μεγάλων οικονομικών απαιτήσεων της εταιρίας έναντι του δημοσίου, σταμάτησε τις εργασίες του και για να δικαιολογηθούν είπαν ότι σταμάτησε εξαιτίας του Παπαφείου. Λένε ψέματα. Πιστεύω όμως ότι το θέμα θα λυθεί. Είναι κακό να προσφεύγουμε στο Ανώτατο δικαστήριο για να βρούμε το δίκαιο μας; Εμείς για την αδικία που γίνεται στο ίδρυμα δεν έπρεπε να πάμε σε ένα δικαστήριο και ότι πει να το εφαρμόσουμε;
