ΑτΚ : Το μετρό πρέπει να γίνει-Οι τελευταίες εξελίξεις και οι κίνδυνοι κατάρρευσης του έργου
Αγγελιοφόρος, 17.02.2013
Των: Γιώργου Μητράκη, Τίμου Φακαλη και Ευτυχίας Βαταλη
«Κάτω τα χέρια από το μετρό», φωνάζει η αγορά της Θεσσαλονίκης
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΗΤΡΑΚΗ
Δραματικές είναι οι εξελίξεις γύρω από την κατασκευή του μετρό της Θεσσαλονίκης, ενός έργου που αποδείχτηκε προβληματικό από την αρχή, αλλά, πλέον, κινδυνεύει να εξελιχθεί σε έργο-φάντασμα, στη σκιά του οποίου έχουν ήδη χαθεί επιχειρήσεις, θέσεις εργασίας και εμπορικές πιάτσες. Αυτό που πολλοί φοβόνταν από την πρώτη στιγμή που «έπεσε» η ιδέα για την κατασκευή μετρό στην πόλη συνέβη. Το ιστορικό παρελθόν της Θεσσαλονίκης, που «μετράει» πάνω από 23 αιώνες, αναδύεται στην επιφάνεια λόγω των εργασιών. Οι αρχαιολογικές υπηρεσίες εμφανίζονται ως θεματοφύλακες της ιστορικής κληρονομιάς και μπλοκάρουν τα πάντα. Το ίδιο συνέβη πολλές φορές στο παρελθόν, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση το πάρκινγκ του Διοικητηρίου, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το υπουργείο Μακεδονίας – Θράκης και εξακολουθεί να παραμένει μια… ανορθογραφία, που ενίοτε μετατρέπεται σε σκουπιδότοπο, όπως και το οικόπεδο της Απελλού.
Στην προκειμένη περίπτωση η εμπλοκή παρουσιάστηκε στο σταθμό της Βενιζέλου, όπου αποκαλύφθηκε ένα σημαντικό τμήμα του βυζαντινού κέντρου της πόλης, ενώ σε μεγαλύτερο βάθος υπάρχουν και προϊστορικά ευρήματα. Οι αρχαιολόγοι είναι ανένδοτοι ότι τα ευρήματα πρέπει να αναδειχθούν, αφού δεν προσφέρονται καν για μεταφορά, που είναι πανάκριβη και αμφιβόλου αποτελέσματος. Ζητούν, λοιπόν, να μην κατασκευαστεί σταθμός στη συμβολή των οδών Βενιζέλου και Εγνατίας, κάτι που απορρίπτει η «Αττικό Μετρό» που έχει την εποπτεία του έργου, προειδοποιώντας ότι ενδεχομένως η συγκεκριμένη εμπλοκή να οδηγήσει στη ματαίωση του έργου, αφού είναι πιθανό η κοινοπραξία που το κατασκευάζει και ήδη έχει πολλά οικονομικά προβλήματα να προσφύγει βασίμως στη Δικαιοσύνη.
Η είδηση της εμπλοκής έχει αναστατώσει πολλούς στη Θεσσαλονίκη. Καταρχήν το δήμαρχο Θεσσαλονίκης, που φαίνεται να ισορροπεί ανάμεσα στην αναγκαιότητα να ολοκληρωθεί το έργο και την επιθυμία του να μην καταγραφεί ως πολέμιος του πολιτισμού.
Κάτω τα χέρια
Από την άλλη, έχουμε τον εμπορικό κόσμο του κέντρου της Θεσσαλονίκης ο οποίος πλήρωσε και εξακολουθεί να πληρώνει βαρύ τίμημα προκειμένου να γίνει αυτό το έργο, που όλοι συμφωνούν πως όταν ολοκληρωθεί θα αναβαθμίσει αισθητά την καθημερινότητα των κατοίκων της πόλης. Επομένως δικαιούται να φωνάζει «κάτω τα χέρια από το μετρό». Είναι χαρακτηριστικές οι θέσεις που έχουν πάρει για το θέμα τόσο το Εμπορικό και Βιομηχανικό, όσο και το Επαγγελματικό Επιμελητήριο. Ο πρόεδρος του ΕΒΕΘ, Δημήτρης Μπακατσέλος, επισημαίνει ότι οι επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται κατά μήκος των έργων του μετρό και καταστρέφονται καθημερινά εδώ και χρόνια ανυπομονούν να τελειώσει το έργο και μαζί και ο «γολγοθάς» τους. «Είναι περιττό να επανερχόμαστε στην τεκμηρίωση της κρισιμότητας του έργου για την ποιότητα ζωής όλων αυτών που ζουν και δραστηριοποιούνται στη Θεσσαλονίκη, όπως είναι περιττό να σχολιάζει κανείς την απερισκεψία κάποιων να εισηγούνται την κατασπατάληση πόρων την παρούσα χρονική περίοδο», λέει ο ίδιος, διευκρινίζοντας ταυτόχρονα ότι «η διάσωση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς δε διακυβεύεται τη στιγμή που ο καθ’ ύλην αρμόδιος κρατικός φορέας, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, έχει αποδεχτεί την προτεινόμενη λύση μεταφοράς των ευρημάτων». Ο ίδιος καλεί την Πολιτεία να μην υποχωρήσει «σε παράλογα συντεχνιακά μικροσυμφέροντα», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά.
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου, Μιχάλης Ζορπίδης, επισημαίνει ότι «είναι απαράδεκτο ένα έργο που στο παρελθόν έχει χαρακτηριστεί ως το πιο σύγχρονο μετρό της Ευρώπης, να έχει εξελιχθεί σε παγίδα θανάτου για εκατοντάδες επιχειρήσεις, λόγω των αδικαιολόγητων καθυστερήσεων που παρατηρούνται στην υλοποίηση των εργασιών και που οφείλονται στην ολιγωρία της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας που το αντιμετωπίζει με προχειρότητα, αλαζονεία αλλά και αδιαλλαξία». Ο ίδιος χαρακτηρίζει την πρακτική αυτή της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας «παγκόσμια πρωτοτυπία, που θυσιάζει την ποιότητα ζωής και τη λειτουργία μιας πόλης ενός εκατομμυρίου κατοίκων».
Ελληνικός τρόπος
Η υπόθεση του μετρό της Θεσσαλονίκης και η τροπή που έχει πάρει τις τελευταίες ημέρες είναι αποκαλυπτική του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζονται τα πάντα στην Ελλάδα. Από την πρόταση και το σχεδιασμό, μέχρι την υλοποίηση. Οταν στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ο τότε δήμαρχος της Θεσσαλονίκης, Σωτήρης Κούβελας, πρότεινε την κατασκευή μετρό, ασφαλώς ήξερε τις δυσκολίες σε μια πόλη με αδιάλειπτη ιστορία 23 αιώνων. Οπως το ήξεραν και όλοι όσοι ακολούθησαν σε υπεύθυνες θέσεις. Κανείς όμως δεν αντιστάθηκε επί της ουσίας, αφού αντικειμενικά η Θεσσαλονίκη δεν ήταν για μετρό! Η πρόταση ήταν και γοητευτική και πιασάρικη. Ετσι την υιοθέτησαν οι πάντες. Οι επόμενοι δήμαρχοι, οι υπουργοί και οι πρωθυπουργοί. Προσπάθησαν λυσσαλέα να υλοποιήσουν το έργο και, παρά το ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση το απέρριψε, η κατασκευή του μετρό ξεκίνησε ως αμιγώς δημόσιο έργο, με πόρους από τον κρατικό προϋπολογισμό. Τώρα -επτά περίπου χρόνια από τη στιγμή που ξεκίνησαν οι εργασίες, που ήδη καθυστερούν τρία χρόνια- το έργο τίθεται εν αμφιβόλω στο σύνολό του.
Προφανώς αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα. Αντίθετα, εξαιρετικά σοβαρά είναι τα πράγματα με όλους εκείνους τους εμπόρους και επαγγελματίες που καταστράφηκαν, επειδή τα έργα του μετρό καθυστερούν ήδη κάποια χρόνια. Οπου στήθηκαν τα εργοτάξιά του, έκλεισαν οι αγορές. Οπου μπήκαν οι λαμαρίνες του, κατέβηκαν τα στόρια και ανέβηκαν τα ενοικιαστήρια και τα πωλητήρια. Στη Μοναστηρίου, στην Εγνατία και στη Δελφών μικρομεσαίοι του εμπορίου και επαγγελματίες πλήρωσαν με το «αίμα» τους ένα έργο που φιλοδοξεί να αλλάξει τη ροή και τον τρόπο λειτουργίας ολόκληρης της Θεσσαλονίκης.
Κίνδυνοι κατάρρευσης του έργου
Η τυχόν κατάργηση του σταθμού «Βενιζέλου» θα προκαλούσε αλυσιδωτές αρνητικές επιπτώσεις στο όλο έργο, με κίνδυνο ακόμη και τη μη πραγματοποίησή του, σύμφωνα με μελέτη της «Αττικό Μετρό ΑΕ». Οι συγκοινωνιακές και κυκλοφοριακές επιπτώσεις αφορούν την υπέρβαση μέγιστης χωρητικότητας συρμών και αποβάθρας στους σταθμούς της πλατείας Δημοκρατίας (Βαρδάρι) και Αγίας Σοφίας κατά τις ώρες αιχμής, τους αυξημένους χρόνους εκκένωσης των δύο αυτών σταθμών σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, σε μη αποδεκτά επίπεδα. Κατάργηση του σταθμού «Βενιζέλου» σημαίνει πλήρη ανασχεδιασμό των δύο γειτονικών σταθμών Βαρδαρίου και Αγίας Σοφίας, μία διαδικασία που εκτιμάται από την «Αττικό Μετρό» ως εξαιρετικά δύσκολη και χρονοβόρα.
Οι κυκλοφοριακές επιπτώσεις θα σημαίνουν σημαντική επιβάρυνση του οδικού δικτύου γύρω από τους δύο αυτούς σταθμούς και την οδό Βενιζέλου. Οι κοινωνικές επιπτώσεις είναι ότι εδώ και πέντ' έξι χρόνια περίοικοι και επιχειρήσεις στην περιοχή Βενιζέλου και Εγνατία υπόκεινται σε σημαντική μείωση της αξίας των ακινήτων τους και μείωση των κερδών τους, χωρίς να έχουν κανένα μελλοντικό όφελος στην περίπτωση που καταργηθεί ο σταθμός. Και βεβαίως θα υπάρχει μειωμένη προσβασιμότητα στις επιχειρήσεις της περιοχής και μειωμένη εξυπηρέτηση του κέντρου της πόλης, αφού η γενικά αποδεκτή απόσταση δύο σταθμών είναι 500 – 800 μέτρα, σε περίπτωση κατάργησης του σταθμού «Βενιζέλου», η απόσταση μεταξύ Βαρδαρίου και Αγίας Σοφίας είναι 1.150 μέτρα.
Οι οικονομικές επιπτώσεις είναι βεβαίως η μείωση της αναμενόμενης επιβατικής κίνησης λόγω κατάργησης του τρίτου σταθμού με τους υψηλότερους αναμενόμενους φόρτους επιβατών στις ώρες αιχμής. Ετσι διακυβεύεται η βιωσιμότητα της λειτουργίας του μετρό συνολικά.
Οι επιπτώσεις της πιθανής κατάργησης του σταθμού «Βενιζέλου» στο συνολικό έργο μπορεί να είναι μια περαιτέρω καθυστέρηση στο χρονοδιάγραμμα περίπου δύο με τρία έτη, σημαντική αύξηση του κόστους του έργου, μείωση στο επίπεδο εξυπηρέτησης της πόλης και το κυριότερο μπορεί να υπάρξει καταγγελία της σύμβασης αποχώρησης των εταιριών της αναδόχου κοινοπραξίας και οριστικό σταμάτημα του έργου με εφιαλτικές συνέπειες για την πόλη.
Το μετρό άλλαξε τις ισορροπίες στη Βενιζέλου
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΙΜΟΣ ΦΑΚΑΛΗΣ
Το θεατρικό έργο του Αρθουρ Μίλερ «Ο θάνατος του εμποράκου» ανεβαίνει τα τελευταία πέντε χρόνια σε έναν από τους πλέον εμπορικούς δρόμους της Θεσσαλονίκης, στην οδό Βενιζέλου. Εκεί, χρυσοχόοι και έμποροι είχαν φτιάξει τη δεκαετία του ‘80 τη δική τους πιάτσα. Μαγαζιά με «νεωτερισμούς» που ο καθένας μπορούσε να βρει ό,τι προϊόν ήθελε διαδέχονταν το ένα το άλλο. Στη Βενιζέλου τη δική του ιστορία έγραψε και το πολυκατάστημα «Ερμείον», πουλώντας κυρίως υαλικά. Οι μυρωδιές από τα κουλουράκια και τα τσουρέκια του ζαχαροπλαστείου «Αργυρόπουλος» έφταναν μέχρι την Τσιμισκή, σπάζοντας τη μύτη των περαστικών. Μαγαζιά-σύμβολα της παλιάς Θεσσαλονίκης. Κανένα, όμως, σήμερα από αυτά δε βρίσκεται εκεί. Οι ανασκαφές του μετρό στο σταθμό «Βενιζέλου» άλλαξαν τις ισορροπίες τα τελευταία πέντε χρόνια. Η κίνηση του κόσμου μειώθηκε, πολλά εμπορικά μαγαζιά άδειασαν και τα χρυσοχοεία αραίωσαν. Αλλα έγιναν φαγάδικα, άλλα σαράφικα και άλλα περιμένουν καρτερικά ενοικιαστή.
Δεν μπαίνει άνθρωπος ούτε για να δοκιμάσει
Τελευταίο χτύπημα η μετακόμιση των υπηρεσιών του δήμου Θεσσαλονίκης από το Καραβάν Σαράι, τονίζει η Ελισάβετ Καραγιάννη, 14 χρόνια πωλήτρια στο κατάστημα ρούχων «Σουφλέρης», που βρίσκεται απέναντι από το παλιό δημαρχιακό μέγαρο. «Σε λίγες μέρες κλείνουμε», λέει στενοχωρημένη στον «ΑτΚ». «Από το 1978 πουλούσαμε κοστούμια στην περιοχή, επενδύοντας στο φτηνό και ωραίο ρούχο. Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή απόγευμα δεν μπαίνει άνθρωπος ούτε για να δοκιμάσει», δηλώνει απογοητευμένη η νεαρή πωλήτρια.
Μένω για συναισθηματικούς λόγους
Λίγο παρακάτω, γωνία Βενιζέλου με Εγνατία βρίσκεται το χρυσοχοείο του Γιάννη Γεωργιλά. Το μαγαζί του κρύβεται από το σκέπαστρο που τοποθέτησαν πριν από λίγο καιρό οι υπηρεσίες του μετρό. «Μένω για συναισθηματικούς λόγους. Μια ζωή εδώ δραστηριοποιούμουν. Στηρίζω το κατάστημα από τότε που ξεκίνησαν οι αρχαιολογικές ανασκαφές. Αλλά δε θα το στηρίζω μια ζωή. Δε γίνεται. Ο τζίρος μου έπεσε τα τελευταία 3 χρόνια 50% με 60%», υπογραμμίζει ο ίδιος και προσθέτει: «Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα για το έργο του μετρό. Ας μας πουν για πόσο καιρό δε θα μπορεί ο κόσμος να έχει πρόσβαση στα μαγαζιά μας για να κανονίσουμε κι εμείς την πορεία μας. Οι αρχαιολόγοι βλέπουν ένα αρχαίο αντικείμενο που πρέπει να το αναδείξουν αλλά δε βλέπουν ότι πίσω από τα αντικείμενα αυτά υπάρχουν ζωές που κινδυνεύουν στην πραγματικότητα όσο καθυστερεί το έργο».
Κρατιέμαι γιατί έκλεισαν οι υπόλοιποι
«Χρωστάω ΤΕΒΕ, ενοίκια και ΔΕΗ», σημειώνει αφοπλιστικά στον «ΑτΚ» ο Θεόδωρος Σαμανίδης, ένας από τους ελάχιστους περιπτεράδες που παραμένει ανοιχτός. «Ηρθα στη Βενιζέλου το 1997. Εκλεισαν όλα τα άλλα περίπτερα και μείναμε μόνοι μας. Αυτό μας κρατάει», εξηγεί ο ίδιος. Απέναντί του 4 μαγαζιά παραμένουν ανοίκιαστα πάνω από 2 χρόνια, ενώ και το σουβλατζίδικο που βρίσκεται δίπλα του άλλαξε χέρια περισσότερες από 5 φορές, όπως λέει.
Στράτος Σιμόπουλος : «Τα αρχαία πρέπει να μεταφερθούν από το σταθμό Βενιζέλου»
«Και μετρό και αρχαία, αλλά όχι αρχαία στο σταθμό Βενιζέλου». Αυτό ξεκαθαρίζει σε συνέντευξή του στον «ΑτΚ» ο γενικός γραμματέας Δημοσίων Εργων, Στράτος Σιμόπουλος, αναφερόμενος στο πρόβλημα που έχει προκύψει με τα αρχαιολογικά ευρήματα στο συγκεκριμένο σταθμό του μετρό.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΒΑΤΑΛΗ
Η Θεσσαλονίκη βρίσκεται για μία ακόμη φορά στην ιστορία της μπροστά σε ένα διχαστικό δίλημμα: μετρό ή αρχαία. Ποια είναι η θέση σας; Τι θα υποστηρίζατε, αν ήσασταν γραμματέας στο υπουργείο Πολιτισμού;
Η θέση μου είναι ξεκάθαρη και σαφής: και μετρό και αρχαία, αλλά ειδικά για το σταθμό Βενιζέλου όχι στο χώρο όπου βρέθηκαν. Και ειλικρινά, το ίδιο ακριβώς θα υποστήριζα, αν ήμουν γραμματέας στο υπουργείο Πολιτισμού. Το ίδιο, άλλωστε, υποστηρίζει το υπουργείο Πολιτισμού αλλά και το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, που ομόφωνα αποφάσισε την απόσπαση των ευρημάτων και την ανάδειξή τους στο πρώην στρατόπεδο Παύλου Μελά ή σε άλλο κατάλληλο μέρος. Σέβομαι απόλυτα την αξία των αρχαιολογικών ευρημάτων, την ιστορία της πόλης και τη σημασία της ιστορικής μνήμης. Το υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και η Αττικό Μετρό δίνουν, μάλιστα, μεγάλη σημασία στην ανάδειξη των αρχαιοτήτων που έρχονται στο φως κατά την κατασκευή του μετρό και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο οι 13 σταθμοί του θα περιλαμβάνουν και μουσειακούς χώρους. Δεν υπάρχει, όμως, τεχνική λύση να παραμείνουν οι αρχαιότητες εκεί όπου βρέθηκαν και να διατηρηθεί ο σταθμός. Ταυτόχρονα, δεν μπορεί να καταργηθεί ο σταθμός, διότι θα έχουμε ένα έργο κουτσουρεμένο, ενώ ο ανασχεδιασμός του θα πήγαινε συνολικά το έργο χρόνια πίσω.
Ο δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης τάχθηκε κατά της μεταφοράς των αρχαιοτήτων στο πρώην στρατόπεδο Παύλου Μελά. Ποια η άποψή σας;
Οσοι κατέχουμε θέσεις ευθύνης πρέπει να ενώνουμε κι όχι να διχάζουμε την πόλη. Η Θεσσαλονίκη πλήρωσε στο παρελθόν τέτοιους διχασμούς, αφού σημαντικά έργα είτε καθυστέρησαν σε μεγάλο βαθμό είτε ακυρώθηκαν. Πιστεύω ότι ο κ. Μπουτάρης, αφού ενημερωθεί πλήρως για το ζήτημα, θα ταχθεί στο πλευρό του ΚΑΣ και της Αττικό Μετρό, ώστε το έργο να προχωρήσει. Θα προτιμούσα, πάντως, πριν από οποιαδήποτε δημόσια τοποθέτηση για τόσο σημαντικά θέματα, οι θεσμικοί παράγοντες της πόλης να φροντίζουν να έχουν σφαιρική ενημέρωση. Ειδικά, βέβαια, όταν πρόκειται για το δήμαρχο της Θεσσαλονίκης. Δυστυχώς, όμως, ο κ. Μπουτάρης ενήργησε αντίθετα και ανέβασε επικοινωνιακά το ζήτημα, αδιαφορώντας για την επίπτωση που μπορεί να έχει στην πορεία κατασκευής. Δήλωσε, μάλιστα, ότι δεν ξέρει τι θα πει στα εγγόνια του, αν επιτρέψει να φύγουν τα αρχαία από την πόλη. Τον ενημερώνω ότι αυτό στο οποίο πιθανώς θα κληθεί να απαντήσει στα εγγόνια του, και κυρίως στις επόμενες γενιές, θα είναι το ερώτημα γιατί με τις ενέργειές του έβαλε ταφόπλακα στο μεγαλύτερο έργο που έχει προγραμματιστεί ποτέ για την πόλη.
Οι αρχαιολογικές ανασκαφές είναι αυτές που οδήγησαν στην τόσο μεγάλη καθυστέρηση όσον αφορά την υλοποίηση του έργου; Ποιο είναι το κόστος των ανασκαφών;
Οι αρχαιολογικές ανασκαφές συνέτειναν στις σημαντικότατες καθυστερήσεις στην κατασκευή του μετρό, δεν ήταν όμως και δεν είναι μόνον αυτές υπαίτιες για το γεγονός ότι το χρονοδιάγραμμα του έργου τινάχτηκε στον αέρα. Πολλοί παράγοντες συντέλεσαν στις καθυστερήσεις. Πάντως, η κατασκευή του μετρό αποτελεί δύσκολο εγχείρημα, καθώς το μεγάλο αυτό τεχνικό έργο συναντάται αναπόφευκτα με την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά της Θεσσαλονίκης. Τα ευρήματα, κινητά και ακίνητα, είναι χιλιάδες. Ενδεικτικά, ενώ το κόστος των ανασκαφών είχε προϋπολογιστεί σε 15 εκατ. ευρώ, έφτασε στα 90 εκατ. ευρώ! Σήμερα βρισκόμαστε σε στάδιο ολοκλήρωσης των υφιστάμενων αρχαιολογικών ανασκαφών και η ανάδοχος κοινοπραξία μπορεί απρόσκοπτα να προχωρήσει στην κατασκευή των σταθμών.
Πολλοί θεωρούν ότι μετρό δε θα γίνει τελικά σε αυτήν την πόλη. Το διαψεύδετε κατηγορηματικά;
Και βέβαια το διαψεύδω, με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο. Κάνουμε και θα συνεχίσουμε να κάνουμε ό,τι χρειάζεται προκειμένου το μετρό να γίνει και θα γίνει. Η αλήθεια είναι ότι βρήκαμε το σημαντικότερο έργο που έχει γίνει ποτέ στη Θεσσαλονίκη ετοιμοθάνατο. Το βάλαμε στην εντατική και το κρατήσαμε στη ζωή. Με πολύ κόπο, επιμονή και υπομονή παραδίδουμε τους περισσότερους χώρους για την κατασκευή των σταθμών στην ανάδοχο κοινοπραξία, ενώ είμαστε κοντά στην εξεύρεση νομικής λύσης, μέσω διαιτησίας, για την εξέταση όποιων από τα αιτήματα της κοινοπραξίας μπορεί να κριθούν εύλογα. Οι προσπάθειές μας θα αποδώσουν καρπούς και τους επόμενους μήνες θα γίνει εμφανής στους Θεσσαλονικείς η εντατικοποίηση των εργασιών.
Τι γίνεται με τις επεκτάσεις του έργου;
Η πρώτη επέκταση του μετρό, προς την Καλαμαριά, έχει ανάδοχο και η Αττικό Μετρό προχωρά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού. Πρόκειται για μια επένδυση ύψους περίπου μισού δισ. ευρώ, με πέντε νέους σύγχρονους σταθμούς και μήκος γραμμής 4,8 χιλιόμετρα. Η σχετική σύμβαση θα υπογραφεί τους επόμενους μήνες, ώστε μέσα στο έτος να αρχίσει η κατασκευή του έργου, η οποία θα ολοκληρωθεί το 2018. Επίσης, είμαι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσω ότι μέσα στην επόμενη εβδομάδα θα δημοπρατηθούν οι μελέτες για την επόμενη επέκταση του μετρό, αυτήν προς τη Σταυρούπολη. Παράλληλα, εξετάζουμε τη δυνατότητα επεκτάσεων και σε άλλες πυκνοκατοικημένες περιοχές, έτσι ώστε σταδιακά η Θεσσαλονίκη να αποκτήσει ένα ολοκληρωμένο και πλήρες δίκτυο μετρό.
Γ. Μπουτάρης: «Υπάρχουν περιθώρια για αρχαιολογικό χώρο στη Βενιζέλου»
«Ο πλούτος της πόλης μας είναι το παρελθόν της, το οποίο οφείλουμε να προστατεύουμε και να αναδεικνύουμε με κάθε ευκαιρία. Εδώ δεν πρόκειται για ένα αντικείμενο -όπως ένα άγαλμα- αλλά για ευρήματα τεράστιας ιστορικής σημασίας, για ένα εμπορικό σταυροδρόμι της βυζαντινής Θεσσαλονίκης λίγα μέτρα κάτω από τα πόδια μας. Μια επιθυμητή λύση θα ήταν η διατήρηση των αρχαιοτήτων στο χώρο του σταθμού του μετρό, ο οποίος και θα διαμορφωθεί ανάλογα και ένα τμήμα του θα μετατραπεί σε επισκέψιμο αρχαιολογικό χώρο. Δεν είμαι πεπεισμένος πως έχουμε εξαντλήσει όλα τα περιθώρια ώστε να βρεθεί η πιο κατάλληλη τεχνική λύση για αυτό. Εχουμε ζητήσει να γίνει ξενάγηση του δημοτικού συμβουλίου στο εργοτάξιο, η οποία και θα πραγματοποιηθεί την ερχόμενη Τρίτη, για να έχουμε καλύτερη εικόνα της κατάστασης. Κανείς δε θέλει να καθυστερήσουν τα έργα του μετρό, αυτό όμως δε σημαίνει και ότι δεν πρέπει να εξαντλήσουμε κάθε δυνατότητα παραμονής των ευρημάτων στο φυσικό τους χώρο».
